Wie is Gerda Mentens
Gerda Mentens studeerde in 1980 af aan het Regentaat Plastische Kunsten aan het Sint-Maria Instituut in Antwerpen. In mijn opleiding kreeg ik verschillende leraars, kunstenaars die op hun manier hun vak aan ons als studenten aanleerden, het was vooral de weg er naartoe die in deze opleiding belangrijk was en niet het doel op zich. We kregen verschillende vakken, en de daarbij horende vakspecialisten. Vakken als waarneming, kleurenleer, model, compositie, materialenkennis, kunstgeschiedenis…en natuurlijk leerden we ook omgaan met verschillende technieken, ondergronden, teveel om op te noemen. In mijn eerste jaar, waren dit 35 uren per week. Als ik dit nu vertel, na al die jaren, staat het me nog bij als gisteren : Zoveel informatie, zoveel mee te doen!!!
In de twee opvolgende jaren, leerden we vooral ons vak overbrengen. Natuurlijk werd nog steeds vak-bekwaamheid voorop gesteld. En toen begon de zoektocht , ik bleef lesgeven, mijn vak overbrengen, tot ik het geluk had om op mijn opleidingsschool terecht te komen als lesgever, in de afdeling van het kunstonderwijs. Het was erg boeiend, doorheen de verschillende onderdelen van mijn vakkennis te leren hoe jonge mensen met dit vak omgaan, discussiëren, wat wel …wat niet.
Niet te vergeten dat er evolutie blijft. Ik leerde er dat technieken evolueren, eender welke. Het motto als de leerling er klaar voor is komt de leraar, heb ik daarom altijd blijven voorop stellen. Ik ging dus op zoek, en kwam op mijn weg heel vakbekwame mensen tegen, al moest ik er bij wijze van spreken de halve wereld voor afreizen, het maakte mij niets uit. Mensen met een nieuwe of andere visie, ze keken met andere ogen, anders getraind, ze stonden open voor vernieuwing en gingen de discussie aan van wat kan, en niet van wat niet kan… heel boeiend.
- Specialisatiegraad reclametechnieken, zeefdruk en kunstgeschiedenis.
- China Academy Of Fine Arts, Study of Chinese painting.
- Aquarelstages in binnen en -buitenland.
- Oprichter van dum pingoo vivoo
- Lesgever op cruiseschepen van AZAMARA Aquarel
Aquarel
Uiteindelijk en ook door toedoen van mijn opleiding koos ik voor aquarel. Een vak op zich. Door heel mijn zoekproces ontdekte ik dat aquarel de bakermat is van de schilderkunst. Maar vooraleer je gaat schilderen zijn er nog een paar dingen vooraf waar je rekening mee moet houden…
Schetsboeken
De bijbel voor elke kunstenaar, het is een bron aan informatie. Elke vakantie heb ik mijn schetsboek bij, ik bestudeer wat ik leuk vind, ga er bij zitten en neem de tijd om vorm en kleur teonderzoeken. Thuis is deze informatie nuttig om hier verder mee aan de slag te gaan in mijn atelier, tijdens de aquarellessen en aquarelworkshops.
Compositie
Hoe te beginnen op een wit blad, positieve en negatieve vormen, formaten bepalen, focusbepaling, waar welke kleuren en vormen. Als schilder moet je natuurlijk op de eerste plaats waarden kunnen inschatten. Dit is het hele verhaal van licht/middentoon/donker.
Tekenen
De vraag of je moet kunnen tekenen om te aquarelleren wordt mij vaak gesteld…mijn vraag is dan : wat is kunnen tekenen?
Analytisch tekenen
Is een onderzoeksproces, met onder andere perspectief. Hiervoor dien je een aantal regels te volgen: de wetten van perspectief. Als je hiervoor traint, zal je dit zeker lukken na bepaalde tijd. Je moet hiervoor de tijd nemen om het te leren, te herhalen, te kijken, verhoudingen meten en inschatten, opnieuw en opnieuw,…
Intuïtief tekenen
Is wat je ziet en niet wat je denkt te zien, oog-handcoördinatie. Een voorbeeld: je weet dat er op een tafel veel kan liggen maar je ziet dit als tekenaar anders; dus als je gelooft wat je ziet, zal de tekening er heel anders uit zien.
De vraag blijft, moet ik kunnen tekenen, en mijn vraag blijft wat is kunnen tekenen? De laatste manier van tekenen kan iedereen, dat weet ik zeker…
JE MOET ALLEEN GELOVEN WAT JE ZIET EN NIET WAT JE DENKT TE ZIEN!
Ik blijf erbij dat training van heel groot belang is en dan bedoel ik echt alle dagen met dit vak bezig zijn, al is het maar in je omgeving, onderzoekend zien en niet kijken. Ik vind het belangrijk om andere meesters, die het ons hebben voor gedaan, te bekijken; grote bewondering heb ik voor de werken van RUBENS, RIK WOUTERS, KATE KOLWITZ, RODIN, TURNER.
Als tekenaar krijg je een eigen handschrift, uit je lijnen blijkt hoe je omgaat met je materiaal. Niemand heeft hetzelfde handschrift, dus als tekenaar of schilder heb je dat ook niet. Dat is uniek en een hele geruststelling.
Palet: Daniel Smith
Hiervan ben ik ambassadeur voor België
De tekening : doe ik één lijnvoering, deze is bedoeld als ondersteuning van de aquarel. Tonale waarden grijs ik in.
Mijn methode
Tekenstijl
Ik hou ervan om het intuïtieve en het analytische tekenen door mekaar te gebruiken; de kennis van het analytische te gebruiken en om te zetten naar het intuïtieve. Soms neemt het ene de bovenhand, dan weer het andere; dit hangt nauw samen met het onderwerp.
Aquarel
Ik gebruik in hoofdzaak een kleurenpalet van 10 kleuren : 2 gelen, 2 roden, 2 blauwen (een koude en warme van elke soort). Plus 4 andere kleuren, van een gele, rode, of blauwe familie en altijd burnt sienna, niet te missen op elk kleurenpalet. Dit palet kan dus aangepast worden aan elk aquarel, die vrijheid wil ik behouden. Mijn palet wordt ook na elk aquarel weer zuiver gemaakt of toch zoveel mogelijk.
Ondergrond
Afhankelijk van het thema en techniek. Handgeschept papier of machinaal vervaardigd.
Penselen
Natuurharen en synthetische, half synthetisch/half natuurlijk. Plat en rond.
Mediums
Middelen om de aquarelverf te verdunnen en te verdikken en om het papier te beveiligen.
Thema’s
Mijn favoriete onderwerpen zijn straatbeelden, café’s, kerkinterieurs, mensen in diverse straatbeelden en landschappen.
Mijn Stijl
Luchtig wuiven met penselen, de flair van beweging, kleur en contrasten. Doordachte composities, die op een analytische en intuïtieve manier benaderd worden, van binnenuit. Onafgewerkte aquarellen geven de toeschouwer nog altijd de kans iets toe te voegen, mijn werken moeten een interactie teweegbrengen tussen de schilder en de toeschouwer. Zo ontstaat er een spanningsveld op het werk.
Zelf schilder ik het liefst in een ongedwongen omgeving. Mijn onderwerpen zijn momenteel gebouwen, straattaferelen en landschappen. Opbouwen op een wit blad is een uitdaging. Het rechtstreekse contact met de omgeving geeft me veel inspiratie, ik moet de beweging zien en ze kunnen observeren, de sfeer opsnuiven, de ruimte ervaren. Het spel van de schets laten leiden tot penseelstreken.
>Het is interessant om mensen te zien passeren die jou als schilder observeren. Ook om een praatje te slaan, vragen en discussiëren, dat stoort me helemaal niet. Wat ik zeker niet kan laten is mijn schetsen gebruiken als inspiratie. Het voordeel is dat je details vergeet en zo meer geabstraheerde werken maakt.
Dum Pingoo Vivoo
“Zolang ik schilder, leef ik…”
Een aquarelgroep die haar basis heeft in Balen. De naam is afkomstig uit het Latijn. Tijdens onze bijeenkomsten wordt er les gevolgd door mensen die willen aquarelleren. Iedereen zit samen, zowel beginners als gevorderden. Iedereen kan van mekaar leren, ideeën uitwisselen,… Aan de hand van het thema wordt uitvoerig gesproken over techniek, opbouw van het kleurenpalet, compositie, penseelgebruik….
Over elk deel zou ik een boek kunnen schrijven… Misschien ooit, als ik er klaar voor ben. Misschien is het omdat ik zelf geen lezer ben maar een ziener: ik wil de dingen zien gebeuren, net als zoveel andere schilders. Het proces om dingen te doen ontstaan is voor mij belangrijk, dat heb ik geleerd in mijn fantastische opleiding en van de artiesten die ik op mijn weg tegenkwam, professional of amateur. Dit kan niet of dit mag niet, staat niet in mijn woordenboek.
Ik zal de eerste zijn om uit te proberen.
Het zal misschien aan mijn generatie liggen…
Het blijft boeiend en uitdagend